İslamın Yükselişi

Sana Yöneldim… Allah´im


Kimdir, dedim, hücrelere can veren? Bunca görünmezi, bakmadan gören? Kilitli, kilitsiz her yere giren? Hep, Seni dediler, Sana yöneldim.



Kimdir, dedim, kalp gözüme nûr veren? Bana, bunca güzellikler gösteren? Bütün, şek ve şüpheleri susturan? Hep, Seni dediler, Sana yöneldim.



Kimdir dedim, o şeytanı nâr eden? ”Ol ” deyip de, âlemleri vâr eden? Melekleri kullarına yâr eden? Hep, Seni dediler, Sana yöneldim.



Hikmetinden ‘’sorgu sual” olunmaz, Bir sel var ki içimde, karşı durulmaz, Yazdıkça yazar da, elim yorulmaz, İçim döküp döküp, Sana yöneldim.



Günah denizine, boyumca daldım, Çırpına çırpına kumsala geldim, Gör ki; bir kum tanesi de, ben oldum, Yerimi buldum da, Sana yöneldim.



Bin kez tövbelerden, şaşırıp döndüm, Bin kere nûrlandım, bin kere söndüm, Gel gör ki; bu defa, bir başka yandım, Küllere döndüm de, Sana yöneldim.



Bir zaman, şeytana eşlik ederdim, ”Herşey bu dünyada, öte yok” derdim, Bir kara boşlukta, koşup giderdim, Gör ki; döndüm Yârab, Sana yöneldim.



Kendi gafletimden, düştüm kedere, Yıllarca suçladım, küstüm kadere, Ne fayda ki, geçen geçti bir kere, Zararlardan dönüp, Sana yöneldim.



Dünya nimetleri, başım döndürdü, Gönül gözlerime, perde indirdi, Yüreğimde, ne fenerler söndürdü, Birer birer yakıp, Sana yöneldim.



Haram pazarında, tacirlik ettim, Sermayeden oldum, kârı tükettim, İtibârım vardı Sende, yok ettim, Binbir ”eyvah!” ile, Sana yöneldim.



Şarap; nice derde, sandım ki değer, Bunca içer miydim, bilseydim eğer, Beni sarhoş eden, adınmış meğer, Kırdım kadehleri, Sana yöneldim.



Bilmedim, verdiğin, can kıymetini, Yüklendim dünyanın, bin zahmetini, Gerçi yüzüm yok ya; o rahmetini, Yine de ver, diye, Sana yöneldim.



Nankör oldum, buldum Sana bahane, Kibirlendim, oldum deli divane, En sonunda, harmanında bir tane, Savrula savrula, Sana yöneldim.



Dediler; ”Hani, sen böyle değildin, Gaflet lekelerin, neyledin sildin? Adresi kim verdi, yolu ne bildin?” Anlata anlata, Sana yöneldim. ”Yıllarca durmadan, meyhane sordun, Kumarhanelere tezgahı kurdun, Dört nala koşarken, nasıl da durdun?” Dedim; ”durduran var”, Sana yöneldim.



Yön bilmez kullara, yollar neylesin, Bağlanmış kollara eller neylesin, Mızrap, sarhoş vurur, teller neylesin, Tel tel inledim de, Sana yöneldim.



Gönül pınarları, gördüm ki kurur, Kapılar kapanmış kilitli durur, Açan yok, ellerim boşuna vurur, Anahtar sormaya, Sana yöneldim.



Katı yürek gördüm, kurşunlar delmez, Yüz adım giderim, bir adım gelmez, Dediler; nankördür, teşekkür bilmez, Dedim; bilen bilir, Sana yöneldim.



Zavallı bir zümre, gördüm ki hele, Müşrikle, münâfık, vermiş elele, Hasetten çatlatır, şeytanı bile, Hâlime şükredip, Sana yöneldim.



Gördüm, daha nice, yoldan sapanlar, Dünya malın, putlaştırıp tapanlar, Haram harmanında, hasat yapanlar, Binlerce ”vah!” ile Sana yöneldim.



Kimseye benzemez, doğmaz ölmezsin, Ağlayıp sızlamaz, coşup gülmezsin, Kulumsun dediğin, dostu silmezsin, Vefâna yâr olup, Sana yöneldim.
Selam ve dua ile