İslamın Yükselişi

Bedir Gazası’ndan hemen sonraydı. Müşriklerin büyüklerinden Umeyr ibn Vehb ile Safvan ibn Ümeyye, Mekke’de Bedir ölüleri için dertleşiyorlardı. Umeyr’in bir oğlu da Bedir’de esir düşmüştü. Safvan’a şöyle dedi:

– Borçlarım ve çocuklarım olmasaydı, esir oğlumu bahane ederek Medine’ye gider, Muhammed’i öldürürdüm.

– Bunu yaparsan borçlarını öder, ailene de bakarım.

– Öyleyse bu iş aramızda gizli kalsın!

Umeyr kılıcını bileyip yola çıkar ve Medine’ye ulaşır. Onu kılıcıyla mescidin kapısına geldiğini gören Hz. Ömer r.a. durumdan kuşkulanır ve vaziyeti Rasul-i Ekrem s.a.v.’e haber verir. Rasulullah’ın isteği üzerine adamı yakaladığı gibi huzura getirir. Rasulullah buyurur:

– Ömer, bırak onu. Sen de yaklaş ey Umeyr!

Sonra ona niçin geldiğini sorar. Umeyr der ki:

– Elinizdeki esir için geldim, ona iyi davranasınız.

– Öyleyse boynundaki bu kılıç ne oluyor?

– Allah kılıçların belasını versin! Bize bir faydası mı var?

– Niçin geldin, bana doğruyu söyle.

– Söylediğim gibi, sadece bunun için geldim.

– Evet… Safvan’la Bedir’de ölenler için dertleşip anlaştınız. Safvan beni öldürmene karşılık borçlarını ödemeyi ve çocuklarının geçimini üstlendi. Sözleştikten sonra beni öldürmeye geldin. Fakat Allah buna engel oldu.

– Senin Allah’ın Rasulü olduğuna şehadet ederim. Konuştuklarımızı, ben ve Safvan’dan başka bilen yoktu. Allah’a yemin olsun ki, bunu sana bildiren Allah’tan başkası değil. Beni hidayete sevkeden Allah’a hamdolsun! Şehadet ederim ki Allah’tan başka ilâh yok, Muhammed Allah’ın kulu ve Rasulüdür.

Umeyr artık sadık bir müslüman olmuştur. Rasul-i Ekrem s.a.v. şöyle buyurur:

– Kardeşinize dinini ve Kur’an’ı öğretin, esirini de salıverin!

Öyle yaptılar. Sonra Umeyr halkı İslâm’a davet isteğiyle Mekke’ye döndü. Birçok kimse onun sayesinde müslüman oldu.

İbn Hişam: es-Sîretü’n-Nebeviyye, 2/272-74; İbnu Esir: Üsdü’l-Gâbe, 3/421-22; Delâilü’n-Nübüvve, 3/147-149.